Nieuw-Zeeland en Nederland
10 februari 2017 - Toronto, Canada
Mijn reisverhalen zijn er de afgelopen tijd een beetje bij in geschoten, maar dat betekend niet dat we niks hebben meegemaakt.
Op 16 januari stonden de bungee en de swing op het programma. Ik heb de swing gedaan en het was geweldig! Een super mooie ervaring. Peter was mijn fotograaf en daarna zou ik met hem meegaan naar de bungee. Wij aangekomen op het bungee platform, begint het enorm te waaien. Iedereen weer van het platform af en wachten tot dat de wind ging liggen. Helaas was dat na 45 minuten nog steeds niet het geval en we wilde graag die dag nog naar een andere plaats rijden, dus we hebben besloten de sprong te annuleren. Deze blijft daarom op de bucketlist staan.
Vanaf Queenstown zijn we doorgereden naar Wanaka en daar begon het helaas weer te regenen. We besloten daarom door te rijden naar de Frans Jozef Glacier. De rit daar naartoe was pittig vanwege de harde regen, maar we hebben het zonder brokken gehaald. De volgende dag zat er helaas geen wandeling in, want de regen wist niet van ophouden. We zijn daarom doorgereden naar het Abel Tasman park en daar aangekomen ging het zonnetje een beetje schijnen, dat was super fijn na ruim 24 uur regen.
De volgende dag was het weer nog beter en zijn we een prachtige wandeling gaan maken. De wandeling ging berg op en af en het laatste stuk liepen van baai naar baai. Absoluut een aanrader.
De volgende dag was het zonnetje helaas weer weg, dus zijn we doorgereden richting Blenheim. Dit gebied staat bekend om zijn wijngaarden en aangezien het weer niet zo best was, zijn we maar wijntjes gaan proeven. Dat was zeker geen straf.
Aangezien we nog steeds opzoek waren naar een intetnet café voor de foto's besloten we door te rijden naar Picton, maar daar kwamen we helaas niet verder dan de bibliotheek met een hele lage upload snelheid, dus ze lieten nog even op zich wachten. Wel hebben we ervoor gezorgd dat we de Queen Charlotte trek konden gaan wandelen. We hadden tijd voor de tweedaagse en dat was weer een prachtige wandeling en gelukkig alleen maar zon. En op de weg naar ons startpunt kwamen de dolfijnen bij onze boot zwemmen. Dat was een mooi cadeautje.
De volgende dag zat het zuidereiland erop en hebben we de boot genomen naar Wellington. De hoofdstad van Nieuw-Zeeland en een gezellig stadje met een prachtig museum. Ook zijn we in het parlement geweest en daar kregen we ook uitleg over de techniek die ze gebruiken om gebouwen aardbeving proef te maken. Erg interessant.
Daarna zijn we doorgereden richting Rotorua, daar heb je de Tongariro Alpine crossing. De populairst en mooiste one dag walk van Nieuw-Zeeland en die naam heeft hij dubbel en dwars verdient. Het was 1 van de mooiste dingen die ik ooit heb gezien, zie foto's.
Daarna zijn we opzoek gegaan naar een plek waar we konden raften en we hadden mazzel. De Wairoa river was die zondag open om te raften en er was nog plek op de boot, dus daar hebben we gebruik van gemaakt. De dam bij deze rivier is maar 26 dagen per jaar open en op die andere dagen staat de rivier zo goed als leeg. 's ochtends zaten we aan het ontbijt, want we moesten natuurlijk wat energie binnen krijgen om die in het raften te stoppen en toen belde mama. Het gaat niet goed met oma. Besloten om op dat moment wel in de boot te stappen en daarna zouden we weer verder kijken. In eerste instantie wilde we in Nieuw-Zeeland blijven, want oma wilde absoluut niet dat we naar huis kwamen, maar uiteindelijk hebben we toch besloten om tickets naar huis te boeken. Helaas waren we niet meer op tijd om oma in leven te zien, maar het was wel fijn om rondom je familie zijn. Oma is 92 geworden en heeft thuis kunnen sterven zoals haar wens was. We gaan haar zeker missen, maar ik ben heel blij dat het naar haar wens is gegaan.
Inmiddels is de begrafenis achter de rug en hebben we besloten om onze reis voort te zetten. We vliegen daarom op dit moment naar Toronto en vanaf daar vliegen we door naar Chili. Hier komen we morgen aan en dan gaan we nog een maandje Zuid-Amerika ontdekken. Chili en Argentinië staan op het programma en we hebben er heel veel zin in. We starten een paar dagen in Santiagio en daarna vliegen we naar Punta Arenas. Daar hebben we voor een week een busje gehuurd en daarmee gaan we o.a. Torres del Paine ontdekken.
Na een week Patagonie vliegen we richting de Atacama woestijn. Daar willen we een paar dagen blijven. Vanaf daar hebben we ongeveer 10 dagen om naar Buenos Aires te rijzen. Hoe we dat gaan doen staat nog open, dus alle tips zijn welkom.
Een voordeel van 10 dagen in Nederland zijn is dat we de foto's konden uploaden, dus daar kunnen jullie weer van genieten.
Ze zijn te vinden op:
Nieuw Zeeland: https://www.flickr.com/gp/100302374@N06/21GS04
Australie: https://www.flickr.com/gp/100302374@N06/oFSz0t
Op 16 januari stonden de bungee en de swing op het programma. Ik heb de swing gedaan en het was geweldig! Een super mooie ervaring. Peter was mijn fotograaf en daarna zou ik met hem meegaan naar de bungee. Wij aangekomen op het bungee platform, begint het enorm te waaien. Iedereen weer van het platform af en wachten tot dat de wind ging liggen. Helaas was dat na 45 minuten nog steeds niet het geval en we wilde graag die dag nog naar een andere plaats rijden, dus we hebben besloten de sprong te annuleren. Deze blijft daarom op de bucketlist staan.
Vanaf Queenstown zijn we doorgereden naar Wanaka en daar begon het helaas weer te regenen. We besloten daarom door te rijden naar de Frans Jozef Glacier. De rit daar naartoe was pittig vanwege de harde regen, maar we hebben het zonder brokken gehaald. De volgende dag zat er helaas geen wandeling in, want de regen wist niet van ophouden. We zijn daarom doorgereden naar het Abel Tasman park en daar aangekomen ging het zonnetje een beetje schijnen, dat was super fijn na ruim 24 uur regen.
De volgende dag was het weer nog beter en zijn we een prachtige wandeling gaan maken. De wandeling ging berg op en af en het laatste stuk liepen van baai naar baai. Absoluut een aanrader.
De volgende dag was het zonnetje helaas weer weg, dus zijn we doorgereden richting Blenheim. Dit gebied staat bekend om zijn wijngaarden en aangezien het weer niet zo best was, zijn we maar wijntjes gaan proeven. Dat was zeker geen straf.
Aangezien we nog steeds opzoek waren naar een intetnet café voor de foto's besloten we door te rijden naar Picton, maar daar kwamen we helaas niet verder dan de bibliotheek met een hele lage upload snelheid, dus ze lieten nog even op zich wachten. Wel hebben we ervoor gezorgd dat we de Queen Charlotte trek konden gaan wandelen. We hadden tijd voor de tweedaagse en dat was weer een prachtige wandeling en gelukkig alleen maar zon. En op de weg naar ons startpunt kwamen de dolfijnen bij onze boot zwemmen. Dat was een mooi cadeautje.
De volgende dag zat het zuidereiland erop en hebben we de boot genomen naar Wellington. De hoofdstad van Nieuw-Zeeland en een gezellig stadje met een prachtig museum. Ook zijn we in het parlement geweest en daar kregen we ook uitleg over de techniek die ze gebruiken om gebouwen aardbeving proef te maken. Erg interessant.
Daarna zijn we doorgereden richting Rotorua, daar heb je de Tongariro Alpine crossing. De populairst en mooiste one dag walk van Nieuw-Zeeland en die naam heeft hij dubbel en dwars verdient. Het was 1 van de mooiste dingen die ik ooit heb gezien, zie foto's.
Daarna zijn we opzoek gegaan naar een plek waar we konden raften en we hadden mazzel. De Wairoa river was die zondag open om te raften en er was nog plek op de boot, dus daar hebben we gebruik van gemaakt. De dam bij deze rivier is maar 26 dagen per jaar open en op die andere dagen staat de rivier zo goed als leeg. 's ochtends zaten we aan het ontbijt, want we moesten natuurlijk wat energie binnen krijgen om die in het raften te stoppen en toen belde mama. Het gaat niet goed met oma. Besloten om op dat moment wel in de boot te stappen en daarna zouden we weer verder kijken. In eerste instantie wilde we in Nieuw-Zeeland blijven, want oma wilde absoluut niet dat we naar huis kwamen, maar uiteindelijk hebben we toch besloten om tickets naar huis te boeken. Helaas waren we niet meer op tijd om oma in leven te zien, maar het was wel fijn om rondom je familie zijn. Oma is 92 geworden en heeft thuis kunnen sterven zoals haar wens was. We gaan haar zeker missen, maar ik ben heel blij dat het naar haar wens is gegaan.
Inmiddels is de begrafenis achter de rug en hebben we besloten om onze reis voort te zetten. We vliegen daarom op dit moment naar Toronto en vanaf daar vliegen we door naar Chili. Hier komen we morgen aan en dan gaan we nog een maandje Zuid-Amerika ontdekken. Chili en Argentinië staan op het programma en we hebben er heel veel zin in. We starten een paar dagen in Santiagio en daarna vliegen we naar Punta Arenas. Daar hebben we voor een week een busje gehuurd en daarmee gaan we o.a. Torres del Paine ontdekken.
Na een week Patagonie vliegen we richting de Atacama woestijn. Daar willen we een paar dagen blijven. Vanaf daar hebben we ongeveer 10 dagen om naar Buenos Aires te rijzen. Hoe we dat gaan doen staat nog open, dus alle tips zijn welkom.
Een voordeel van 10 dagen in Nederland zijn is dat we de foto's konden uploaden, dus daar kunnen jullie weer van genieten.
Ze zijn te vinden op:
Nieuw Zeeland: https://www.flickr.com/gp/100302374@N06/21GS04
Australie: https://www.flickr.com/gp/100302374@N06/oFSz0t
het bordje spiegelede meren vond ik knap bedacht.
Nu naar Chili en Argentinie, prachtig allemaal.
Ik vond het ondanks het verlies van oma het fijn jullie weer te zien.
Heel veel plezier nog een maandje, dat zal wel lukken toch?
Heel veel geluk en liefs van Charles en Els.
XXX voor Lindsy en een hand voor Pieter.
Gecondoleerd en de condoleances natuurlijk ook voor je ouders.
Wij wensen jullie een fijne voortzetting van jullie fantastische reis.
Dat is voor ons nog veel lees en kijkplezier,
knuffel en groetjes Marja en Bertus